چیزی نمانده بود شوهرم پای میز قمار دخترم را ببازد !

به گزارش تیتر حادثه ، زن 27 ساله با بیان این که دیگر تحمل تهمت های ناروای همسرم را ندارم و زندگی وحشتناکی را گذرانده ام، به مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری طبرسی شمالی مشهد گفت: پدر ومادرم تبعه کشور افغانستان هستند اما من در مشهد به دنیا آمدم و رشد کردم.

یکی از خواهرانم مقیم کشور سوئد شد و دو تن دیگر از آنان در تهران ازدواج کردند. به همین دلیل من که ته تغاری بودم خیلی مورد توجه اعضای خانواده ام قرار می گرفتم . پدر ومادرم خیلی مرا دوست داشتند و هرآن چه می خواستم برایم فراهم می کردند. پدرم خیاط بود و گاهی مرا کنار دستش می نشاند تا از تجربه اش استفاده کنم و خیاطی بیاموزم.

خلاصه من سوگلی خانواده بودم و موفقیت هایم در تحصیل نیز روز به روز بیشتر می شد تا جایی که شعر می سرودم و داستان می نوشتم و همواره رتبه اول تحصیلی را کسب می کردم. پدر و مادرم نیز آرزوهای زیادی برایم داشتند تا این که در 16سالگی زمانی که در کلاس اول دبیرستان تحصیل می کردم، غلام علی به خواستگاری ام آمد.

او نیز از هموطنانم بود که در مشهد زندگی می کرد و رابطه فامیلی دوری با ما داشت اما خانواده ام پاسخ منفی دادند چرا که امید داشتند من روزی خانم دکتر شوم و به هموطنانم کمک کنم. با وجود این، خانواده غلام علی دست بردار نبودند و مدام فامیل نزدیکمان را به خواستگاری ام می فرستادند تا این که پدرم به شرط ادامه تحصیل من با این ازدواج موافقت کرد. هنوز یک سال از زندگی مشترکمان نگذشته بود که غلام علی راهی تهران شد تا برای درآمد بیشتر نزد برادرش در کوره های آجرپزی کارکند. من هم به ناچار بار و بندیلم را بستم و راهی تهران شدم.

آن جا برای آن که خشت خام بیشتری تولید کنیم و مزد بیشتری بگیریم من هم چادرم را به کمر بستم و پا به پای شوهرم مشغول کار شدم. آن قدر قالب های سنگین خشت را بر زمین می زدم که دستانم ترک های وحشتناکی برداشته بود و گاهی از آن ها خون جاری می شد طوری که شب ها تا صبح ناله می کردم و با انواع و اقسام داروهای خانگی به درمان آن ها می پرداختم. حالا دیگر درس و مدرسه را هم رها کرده بودم و به چیزی جز خوشبختی در کنار همسرم نمی اندیشیدم. در همین روزها بود که متوجه شدم همسرم با دختر دیگری در کوره های آجرپزی ارتباط دارد. او به بهانه های مختلف مرا رها می کرد و نزد آن دختر می رفت. این درحالی بود که دخترم هایده نیز به دنیا آمده بود و غلام علی قول داد به خاطر دخترم و آینده او دیگر به من خیانت نکند.

بالاخره چهار سال از دوران نوجوانی و جوانی ام را در کوره های آجرپزی گذراندم و سپس برای ادامه زندگی به مشهد بازگشتیم و همسرم به کارگری در اموربنایی پرداخت. اما روزهای زیادی را بیکار بود و من به سختی نانی برای فرزندم تهیه می کردم.

مدتی بعد فهمیدم همسرم به مردی قمارباز تبدیل شده است چرا که او حتی فرش خانه را فروخت و در بازی قمار باخت. دیگر او را فقط در پاتوق های قمار پیدا می کردم تا این که یک روز فهمیدم غلام علی چون پولی برای بازی ندارد بر سر دخترم شرط بسته است که در صورت باخت هایده را به عقد پسر معتاد طرف مقابل در بیاورد که از مدتی قبل به خواستگاری آمده بود اما من به دلیل اعتیادش مخالفت کردم. به همین خاطر وحشت زده و هراسان خودم را به پاتوق آن ها رساندم و با گریه و التماس همسرم را از آن جا بیرون کشیدم .

خوشبختانه بخت با من یار بود و همسرم آن روز قمار را نباخت اما زمانی که به خانه رسیدیم من و دخترم را زیر مشت و لگد گرفت به حدی که در بیمارستان بستری شدم. با این همه هربار که کتک می خوردم، دروغی را برای خانواده ام سرهم می کردم تا از شنیدن مشکلات من ناراحت نشوند. درهمین روزها بود که فهمیدم همسرم به مواد مخدر صنعتی آلوده شده است. حالا دیگر روزگارم روز به روز سیاه تر می شد و گاهی تا چند روز گرسنگی می کشیدم و از همسرم خبری نداشتم.

در این شرایط با کمک مالی پدرم به خانه ای در حال ساخت نقل مکان کردیم که هیچ امکاناتی نداشت و حتی به جای در، پلاستیک آویزان کرده بودم واز آب وبرق هم خبری نبود. در همین حال غلام علی دوستانش را برای مصرف شیشه به خانه می آورد که در این میان یکی از آن معتادان پیشنهاد شرم آوری را به من داد. وقتی موضوع را برای همسرم بازگو کردم دوباره کتکم زد و با چاقو مجروحم کرد به گونه ای که چند روز در بیمارستان بستری شدم. بارها تلاش کردم او را از این وضعیت نجات بدهم ولی بازهم به مصرف مواد ادامه داد. حالا هم بر اثر توهمات شیشه تهمت های ناروایی به من نسبت می دهد که برایم قابل تحمل نیست و …

گزارش خراسان حاکی است با صدور دستوری از سوی سرگرد یعقوبی (رئیس کلانتری طبرسی شمالی) بررسی های کارشناسی مشاوران زبده مددکاری اجتماعی کلانتری در این باره آغاز شد.