استفاده از نفت را از دولت ها بگیرند، توان اداره کشور از دست می رود

به گزارش تیتر حادثه ، سال 96 بود که رئیس کمیته امداد امام خمینی (ره) عنوان کرده بود تا 4 سال دیگر (سال 1400) و پایان دولت آقای روحانی ، مسئله فقر در کشور ریشه کن خواهد شد. این اظهار نظر اکنون با دیدن افزایش تورم نسبت به آن سال عجیب تر به نظر می رسد.

به گفته کارشناسان و پژوهشگران اجتماعی، مسئله فقر موضوعی نیست که بدون برنامه ریزی و هدف گذاری دقیق به آن دست یافت. یکی از عمده ترین دلایل عدم موفقیت در ریشه کن شدن فقر، توجه صرف به امور زیرساختی کشور و کم توجهی به مسئله تولید و استفاده از ظرفیت های داخلی است. به عقیده گراوند، جامعه شناس و پژوهشگر اجتماعی تا زمانی که اقتصاد کشور وابسته به نفت باشد و از مردم در جهت امور اقتصادی استفاده نشود، نمی توان امیدی به کمرنگ شدن فقر در کشور امیدوار بود.
دولت بیشتر از ابزار های رفع فقر و توجه به زیرساخت ها استفاده می کند
دکتر اردشیر گراوند، جامعه شناس و پژوهشگر مسائل اجتماعی در مورد فقر و دلایل عدم موفقیت در ریشه کنی یا کمرنگ شدن فقر در کشور به خبرنگار اجتماعی رکنا اظهار داشت: واقعیت این است که دولت ایران، دولتی بسیار بزرگ است و یکسری کارها انجام می دهد که اساساً اموری زیرساختی هستند، مثلاً افتتاح راه، مدرسه، طرح های گازی، بهداشت و درمان، راه آهن و امثالهم. باید توجه داشت که این ها ابزار های توسعه و خروج از فقر هستند و تنها راه خروج از فقر نیستند.

وی ادامه داد: زمانی یک کشور از فقر خارج می شود که بر اساس برنامه های دولت، آحاد ملت اشتغال داشته باشند. وقتی دولت بتواند کاری کند مردم درآمد داشته باشند، می تواند ادعا کند از فقر خارج شده است. باید ببینیم که یک جوان در ماه چقدر باید کار کند تا مخارج ماهانه خود را تامین کند؟ فقر زمانی از بین می رود که در پایان ماه، درآمد افراد کمتر از هزینه شان تمام نشود. تا زمانی که دولت ها فقط به محرومیت زدایی بپردازند و به زیرساخت های کلی همچون رسیدگی به آب، گاز و برق مردم بیشتر توجه کنند، اثرات فقر در کشورمان کمرنگ نمی شود.

دولت مانع فعالیت اقتصادی مردم
گراوند در مورد اظهارات رئیس بنیاد مستضعفان در سال 96 که گفته بود تا 4 سال دیگر فقر در کشورمان از بین خواهد رفت، افزود: دولت ها باید به مردم خدماتی بدهند تا بتوانند برای خود اشتغال و تولید ایجاد کنند. هر مسئولی که در مورد ریشه کن شدن فقر صحبت می کند، یا چیزی از فقر نمی داند یا تصور عجیب و غریبی از مسئولیتی که در آن قرار گرفته، دارد.

این جامعه شناس به چند عامل برای ریشه کن شدن فقر در ایران اشاره کرد و گفت: اولاً خود مردم می توانند دارایی هایی که دارند را فعال کنند. اگرچه در این میان، دستگاه دولتی، بزرگترین مزاحمی است که جلوی فعالیت های اقتصادی مردم را گرفته است. ثانیاً دولت برای کمرنگ کردن فقر در کشور باید دارایی های خود را به زندگی مردم ببرد، نه این که آن ها را در امور زیرساختی هزینه کند. ثالثاً بحث داخلی و روابط خارجی ما باید به سمت تولید ثروت کشیده شود. تا زمانی که به سمت تولید ثروت نرویم، فقر به این سادگی ها در کشورمان ریشه کن نمی شود.

امکان استفاده از نفت را از دولت ها بگیرند، توان اداره کشور از دست می رود
در سال های اخیر شاهد برگزاری مراسم افتتاحیه شرکت های بزرگ، طرح های اقتصادی کلان در زمینه های مختلف و تشکیل کارخانه ها و پالایشگاه های آن چنانی بودیم که مسئولان دولتی نیز از آن با افتخار یاد می کردند. اگرچه این طرح ها در آینده های دور و نزدیک، تاثیرات مثبت اقتصادی برای کشور به بار می آورند اما دردی از مشکلات و ناراحتی های کنونی مردم دوا نمی کنند. اردشیر گراوند با ذکر یک مثال، در این رابطه افزود: اگر یک پالایشگاه بزرگ افتتاح شود، بیش از هزار نفر جذب آن می شوند اما اگر یک کارخانه نساجی و خیاطی راه اندازی شود یا دامداری و کشاورزی کشور رونق پیدا کند، میلیون ها نفر از آن بهره مند می شوند.

وی با انتقاد از این که تاکنون مسئولان بیشتر از درآمد نفتی کشور استفاده کرده اند، افزود: افتتاح یک سد بزرگ در کشور ممکن است برای تعداد محدودی از کارگران شغل ایجاد کند، اما درآمد سرشاری برای یک سری افراد رانت خوار در کشور فراهم می آورد. دولت نیز در این امر راحت تر است، زیرا می تواند مستقیماً پول نفت را به دست آورده و خرج کند، اما سخت تر از آن این است که برای مردم بستری فراهم شود تا خودشان کار کنند و به دولت مالیات دهند. واقعیت این است که اگر قابلیت استفاده نفت از دولت ها گرفته شود، کسی توانایی اداره کشور را بدون آن ندارد.