عامل مرگ راننده سراتو در تهران اعدام نمی شود!

ساعت ۹ شب هشتم اسفند ماه سال ۹۸ به پلیس خبر رسید پسر جوانی به نام علیرضا در تصادف رانندگی در حوالی میدان ولیعصر کشته شده است .ماموران پلیس به محل تصادف رفتند و دریافتند علیرضا از سوی راننده خودرو پژو ۲۰۷ زیر گرفته شده است .ماموران پلیس در بررسی ها دریافتند دوربین های مداربسته خبرگزاری ایرنا صحنه برخورد خونین را ضبط کرده است .
به گزارش تیتر حادثه ، با بررسی فیلم ضبط شده دوربین مداربسته راننده پژو ۲۰۷ به نام کامیار ردیابی و بازداشت شد و به زیر گرفتن علیرضا اعتراف کرد .

وی گفت :قبل از این ماجرا با علیرضا که راننده سراتو بود درگیر شده و ناخواسته پس از پیاده شدن علیرضا از خودرو اش وی را زیر گرفته است .

با بررسی فیلم دوربین مداربسته و اظهارات شاهدان صحنه برخورد خونین برای کامیار کیفرخواست صادر و پرونده به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

کامیار در حالی پای میز محاکمه ایستاد که پدر و مادر علیرضا برای کامیار حکم قصاص خواستند.

پدر علیرضا گفت :آن شب پسرم از محل کارش در خیابان کریمخان بیرون آمده و سوار خودرو سراتو به سمت میدان ولیعصر حرکت کرده بود اما راننده پژو ۲۰۷ جلو راهش پیچید و همین موضوع باعث درگیری آنها شد. وقتی پسرم از خودرو پیاده شده بود راننده پژو ۲۰۷ او را زیر گرفت و گریخت و پلیس بعد از 3ماه توانست او را ردیابی و بازداشت کند . او به سرعت فرار کرد و حتی از چراغ قرمز هم عبور کرد. من و همسرم به هیچ قیمتی حاضر به گذشت نیستیم.

سپس متهم در جایگاه ویژه ایستاد و منکر قتل عمدی شد و گفت: ناخواسته علیرضا را کشته است.

کامیار در تشریح جزییات ماجرا گفت: من در حالیکه نامزدم در پژو 207 کنارم نشسته بود در خیابان ولیعصر به سمت شریعتی حرکت می‌کردم که علیرضا سوار بر سراتو یکباره کنار ماشینم توقف و چپ چپ نگاهم کرد . من گمان کردم قصد دارد کل کل کند .او که به گمانم حال طبیعی نداشت شروع به داد و فریاد کرد و من به خاطر نامزدم سکوت کردم. اما راننده سراتو دست بردار نبود .

وی ادامه داد : من به سمت کوچه مجلسی پیچیدم اما نمی‌دانستم کوچه بسته است. وقتی فهمیدم کوچه بسته است دنده عقب گرفتم و علیرضا از ماشین پیاده شد .او چیزی در دستش بود که چون هوا تاریک بود متوجه نشدم چیست. من ترسیدم و چون نمی‌خواستم با او درگیر شوم دنده عقب حرکت کردم. من می خواستم از کوچه خارج شوم که علیرضا خودش را روی کاپوت ماشین انداخت .

این متهم گفت: باور کنید سرعت ماشین آنقدر زیاد نبود .من حرکت کردم و علیرضا از روی کاپوت روی زمین افتاد.باور کنید هرگز فکر نمی کردم این ماجرا موجب مرگ او شود.من می خواستم هر طور شده محل را ترک کنم.

کامیار حالی که سرش را پایین انداخته بود و گریه می کرد ادامه داد: من نمی‌دانم علیرضا چه مشکلی داشت که با من درگیر شد .من اتهام قتل عمدی را قبول ندارم چون عمدی او را نکشتم.

با پایان دفاعیات متهم ، قضات وارد شور شدند و با توجه به دفاعیات متهم وی را از قصاص معاف کرده و او را به خاطر دفاع مشروع به 8سال زندان و پرداخت دیه محکوم کردند.

با اعتراض اولیای دم به حکم صادره ،پرونده در دیوان عالی کشور تحت رسیدگی قرار گرفت و حکم صادره نقض شد. به این ترتیب پرونده برای رسیدگی دوباره به شعبه همعرض ارسال شد.

کامیار این بار در شعبه 5دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کرد. این متهم اظهارات قبلی اش را تکرار کرد و گفت: باور کنید من قصد کشتن راننده سراتو را نداشتم. من فقط دنده عقب حرکت کردم تا از محل فرار کنم و با او درگیر نشوم. اما نمی دانم چطور شد که ماشین با او برخورد کرد و موجب مرگش شد. من از این ماجرا ناراحت هستم.

در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به مدرک های موجود در پرونده قتل را شبه عمد تشخیص داده و وی را به پرداخت دیه، زندان و 2سال تبعید محکوم کردند.