خودکشی پسر جوان بخاطر دایی

پسر جوان که در غم فراغ از دست دادن دایی اش به شدت افسرده شده بود دست به خودکشی زد.

تیترحادثه، میلاد جوان 19ساله باچهره ای غمگین و با حرکات آهسته وارد اتاق مشاوره شد و ماجرا را این گونه شرح داد: از 2 سال پیش که دایی ام فوت کرد، دچار افسردگی شدم. به روزی رسیدم که دیگر دنیا برایم نوری نداشت و تیره و تار شده بود.

تصمیم گرفتم خودم را ازاین همه غم و بی کسی نجات بدهم به همین دلیل هفته پیش، دو بسته از قرص های مادرم را خوردم. اما با کمک خواهرم و انتقال به بیمارستان نجات پیدا کردم. کاشکی خواهرم نمی رسید آن لحظه…

نگاه کارشناسی

فتانه ورمزیار کارشناس ارشد روانشناسی

میلاد دوره کودکی شاد و غنی از عاطفه را به واسطه حضور دایی اش که از لحاظ سنی در یک محدوده بودند، تجربه می کنند.آنها هر دو در کنار هم رشد می کنند و به واسطه این مهر و علاقه ،الگوی بسیار موثری برای هم می شوند و اهداف خود را برای کسب موفقیت تحصیلی و حتی شغلی در آینده مشخص می کنند.اما این شور، هیجان و آرزوهای قشنگ در سال اول دبیرستان با مبتلا شدن دایی به بیماری سرطان، و مرگ او،از بین می رود.این اتفاق آسیب روانی شدیدی به میلاد و خانواده او وارد می کند.به طوری که مادرخانواده و او دچار اختلال افسردگی ناشی از اختلال سوگ می شوند. و سایر افراد خانواده نیز سوگ طولانی را تجربه می کنند. اما میلادبه دلیل مشکلات مالی پدر و مشغله ذهنی خانواده نسبت به اختلال افسردگی مادر آسیب جدی تری را تجربه می کند . این غفلت در نهایت باعث پیشرفت افسردگی و اقدام به خود کشی می شود.

خود کشی معمولا به دنبال اختلالات روانی رخ می دهد.تخمین زده می شود که 90 در صد افرادی که اقدام به خود کشی داشتند به یکی از احتلالات روانی دچار بوده اند. کیس حاضر به دلیل اختلال افسردگی ناشی از اختلال سوگ از دست دادن دایی وغفلت خانواده نسبت به درمان آن، دچار نا امیدی می گردد.افسردگی که مهمترین اختلال مرتبط با خودکشی می باشد،خود شامل یک ملاک به نام نا امیدی است که پیش بینی کننده مهمی در خودکشی می باشد.

عوامل فردی:

اختلال سوگ

بیماری افسردگی

عدم دایره دوستی گسترده

محدود بودن روابط اجتماعی

وابستگی عاطفی به دایی

آسیب پذیری عاطقی

ضعف در انعطاف پذیری در تجربه های نا گوار

ضعف در باورهای دینی

ضعف در مهارت دوست یابی

ضعف در قدرت انتخاب

نا امیدی و ناکامی